Aarden

Het belang van gronden/aarden,

Wanneer je als ziel incarneert (wat letterlijk in het vlees komen betekent) en geboren wordt dan is dat altijd met jouw eigen te doorleven lessen of doelen.

De meesten van ons zijn dat tijdens het geboorteproces alweer vergeten.

Dat is helemaal niet erg omdat je op precies de juiste tijd (opnieuw) ter aarde komt.

En vanaf dat moment kom je exact de juiste situaties en mensen tegen om je bij je levenslessen te helpen.

Soms leer je onbewust en soms, meestal als je wat ouder wordt, leer je je levenslessen kennen en soms karma herkennen en opruimen.

Maar waar je ook staat in het leven, het is oké!

Enkel en alleen om het feit dat dit is waar je hoort te zijn op je pad.

Maar je hebt ook mensen die zich hun tijd bij de bron en wat ze daar hebben `afgesproken` nog wél kunnen herinneren.

Er zijn verhalen bekend van mensen die situaties en ervaringen uit het leven van hun ouders kunnen vertellen van toen ze nog niet geboren waren maar die wel kloppen.

Ikzelf herinner me glashelder mijn eigen geboorte en een zielsdeel van mij die heel erg twijfelde om te incarneren.

We kunnen het nooit wetenschappelijk bewijzen misschien maar ik durf wel te stellen dat ik geloof dat de ziel herhaaldelijk incarneert.

En vanuit mijn eigen ervaring kan ik ook zeggen dat het bij de bron zo fijn is dat je er eigenlijk zou willen blijven.

Maar omdat de levenslessen nu eenmaal doorleefd moeten worden op elk niveau en in elk systeem ga je dapper de uitdaging aan omdat het nu eenmaal die datum is en die tijd en die ouders… want immers, je reis was allang begonnen?

Misschien duizend jaar geleden al.

Dus als er zielen zijn die liever niet incarneren en een lijntje houden met de bron (wat we overigens allemaal hebben maar veel vergeten zijn) dan zou ik voorzichtig willen vragen: `zit je dan wel helemaal in het vlees?` `Ben je wel helemaal geland in je lichaam?`

In mijn praktijk merk ik dat mensen deze vragen vaak als een aanval ervaren.

Ze roepen vaak gelijk dat ze helemaal in hun lichaam zitten maar aarden gewoon niet fijn vinden.

Ze worden er `wiebelig` van of ze zijn zó paranormaal begaafd geboren dat het niet nodig is.

De wat nuchtere personen vragen mij waarom ze zouden?

Ze staan toch al met beide benen op aarde? Dan ben je toch al met aarde verbonden?

En voor mij als holistisch therapeut zijn dat interessante uitspraken.

Die ik toch ook heel goed snap want ik raak deze mensen met deze vragen aan in vooral de onderste chakra`s.

Want de aarde chakra is de eerste, en staat onder andere voor; `er mogen zijn`.

Mag jij er van jezelf zijn?

Voel je jezelf stabiel en veilig?

Heb je zelfvertrouwen?

Denk je dat je er van de ander mag zijn?

Neem jij je eigen ruimte in?

Nu heeft elke chakra een tegenhanger.

We noemen die tegenhanger een `Demon`

Chakra 1 verteld dat het je recht is om er te mogen zijn en zijn demon is angst.

We zien vaak dat mensen die niet helemaal geaard zijn vinden dat ze er niet mogen zijn, zichzelf wegcijferen, weggeven en vreselijk angstig zijn om hun ruimte te claimen, voor zichzelf op te komen, zich uit te spreken en voor zichzelf te staan.

Uit angst zijn het soms met de wind mee waaiers, jaknikkers, grenzeloos en besluiteloos op verschillende gebieden.

Natuurlijk is het daarboven veel fijner! Dat begrijp ik!

Ik heb de eerste helft van mijn leven ook alleen maar daar gezeten.

Als grote twijfelaar ging mijn ziel maar op en neer, van hier naar daar.

Ik zag mijn eigen moeder bevallen van mij.

En ik herinner me dat ik sprong, in godsnaam dan maar… voor het grotere goed.

Mijn komen op aarde was aanvankelijk door mijn ouders aards niet gepland en zelfs ongewenst en al bij conceptie is die emotie in mijn energieveld gekomen met als gevolg dat ik heel lang gevoeld heb dat ik er niet mocht zijn.

Ik ontwikkelde dus een deficiënt eerste chakra.

Dit is maar een voorbeeld van velen, en er zijn vele wegen, manieren en redenen om `toedeledoki` tegen je onderste chakra`s te zeggen en je lekker te verbinden met alleen de hogere.

En over alle andere chakra`s is ook nog heel veel te vertellen.

Maar je bent wel op aarde om je leven te leven!

En het is hartstikke moeilijk om je te verbinden met je onderste chakra’s wanneer je er bij vandaan bent geraakt omdat je daar bij je kern komt, je diepste wezen, je schaduwkant en je pijn.

En het is interessant om uit te zoeken wat eronder zit als aarden niet fijn is.

Wat is er dan niet fijn op aarde?

Aarding is volgens mij heel belangrijk om je aardse proces te kunnen doorlopen.

Daarnaast houd het je stevig geankerd aan de grond en ook dat is goed en gezond voor je energiesysteem.

Want wanneer wij in hogere sferen raken, of soms door een heel naar verleden onze eerste chakra`s afknijpen kunnen wij in de astrale wereld van alles meemaken.

Ik heb jarenlang in de forensische psychiatrie gewerkt en ik ben er bij mijn cliënten nog nooit één tegengekomen waarbij het chakrasysteem in balans was.

En het waren altijd de onderste chakra`s die afgeknepen waren.

De psychiater noemde dat dan schizofreen of een dissociatieve stoornis.

Ik noemde het energetische disballans maar dat hoefde ik natuurlijk niet hardop te zeggen daar.

Ik zeg hiermee overigens niet dat ziektes niet bestaan!

Als energetisch holistisch therapeut werk ik met energie en weet hoe ik deze mag lezen en vertalen en nu kan ik het wel hardop zeggen.

Om goed in verbinding te staan met de kosmos moet je ook een verbinding hebben met de aarde.

Want energie is altijd in beweging en moet ergens naartoe kunnen.

Wanneer je in verbinding staan met de kosmos én de aarde ben je als het ware een soort van kanaal geworden en krijg je toegang tot al je eigen kracht en wijsheid.

Je bent dan moeilijk uit balans te krijgen omdat emoties, gevoelens, gedachten en energieën langs je heen gaan.

Uiteraard hoef je mijn visie niet te delen maar ik raad wel aan om jezelf regelmatig te gronden en te onderzoeken waar de weerstand zit op gronden als dit niet lukt of fijn is.

Ga eens bij jezelf na... hoe stevig sta jij?