Hoe ontstaan edel-stenen, kristallen en mineralen?
Edelstenen zijn tussen de drie miljard en enkele tientallen miljoenen jaren geleden door processen in de aarde ontstaan en hebben dus een flinke reis achter de rug die begonnen is bij het ontstaan van onze planeet.
Een klein mineraalfragment van zirkoon dat in west Australië is ontdekt, is 4,4 miljard jaar oud en daarmee het oudste bekende object op aarde.
Bijzonder is dat hè? En indrukwekkend.
Door dit te weten kun je bijna niet anders dan respect en liefde te voelen toch?
Iemand zei ooit tegen mij; “Edelstenen zijn gestold levenslicht.”
Ik vond dat zo'n prachtige uitspraak want voor mij is niets minder waar.
Hoe dieper wij in de aarde komen, hoe warmer het er wordt en wanneer wij naar de kern van de aarde gaan zien we hoe vloeibaar magma de vaste kern van de aarde omringt.
Het magma wat bij een vulkaan uitbarsting als lava naar buiten komt en langzaam, in een proces van miljoenen jaren, op het oppervlak van de aarde afkoelt noemen wij uitvloeiingsgesteente.
In de tussentijd verandert onze aarde continu.
We krijgen te maken met aardbevingen en het verschuiven van continenten waardoor scheuren en zwakke plekken ontstaan.
Hierdoor kan het magma een koelere laag bereiken om tot kristallisatie over te gaan.
Dat langzaam groeiende gesteente noemen we diepte gesteente en omdat dit langzamer afkoelt betekent dat ook dat het grotere kristallen kan vormen.
De grootte van een kristal wordt dus onder meer bepaald door de tijd dat het de kans heeft gehad om verder te groeien.
Er wordt gezegd dat edelstenen die `magmatisch` gegroeid zijn toch wel de mooiste en meest heldere kristallen zijn.
Agaat, Amethist, Carneool en Fluoriet zijn voorbeelden van magmatische edelstenen.
Een andere manier waarop we weten dat edelstenen gevormd worden, is door wind en water en door verwering en erosie.
Dit noemen wij afzettingsgesteente of sedimentair gesteente.
Er ontstaat hier een ophoping van fragmenten van gesteenten.
Deze resten van afgebroken gesteenten worden uiteindelijk op het vaste land of in zee in lagen afgezet en zo ontstaat weer nieuw gesteente.
Gesteente is dus eigenlijk altijd aan verandering onderhevig, ook al zie je dat niet.
Sedimentaire gesteenten hebben een duidelijke gelaagdheid en zijn vaak rijk aan fossielen.
Crysocolla, heliotroop en jaspis zijn voorbeelden van secundair gevormde stenen.
Dan hebben we nog de metamorfe stenen, deze stenen heten ook wel vervormingsstenen. Het zijn magmatische of sedimentaire stenen die onder invloed van temperatuur en druk, bijvoorbeeld tijdens de plooiing van bergketens, onder het aardoppervlak nieuwe gesteenten vormen met daarin nieuwe mineralen.
Tijdens dit proces kunnen edelstenen ontstaan zoals granaten en robijnen.
Kenmerkend hierbij zijn de grote kristallen, de glans en de verweringsvorm.
Lapis lazuli, nefriet en rhodoniet zijn voorbeelden van zulke stenen.
Wanneer ik me bewust ben van de reis en het proces van miljoenen jaren die een edelsteen heeft gemaakt om mij nu op dit moment tot dienst te zijn voel ik altijd diepe eerbied en liefde.
Laatst zei iemand tegen mij: “Stenen zijn de bibliotheken van de aarde.” Prachtig! Nietwaar? En zo is het, want alles, werkelijk alles wat je nodig hebt zit van begin tot einde besloten in de steen die nu op dit moment op jouw pad mag komen.
Reactie plaatsen
Reacties